U subotu je završen putujući filmski festival „Izmeštajuće slike“ koji je započet u beogradskoj Dvorani Kulturnog centra.
Festival će se nastaviti u partnerskim institucijama: Ćinema Muzeul Taranuluj u Bukureštu, Kino Pilotu u Pragu i multifunkcionalnoj instituciji kulture De Bali (De Balie) u Amsterdamu, koja je i nosilac ovog međunarodnog projekta.
„Izmeštajuće slike“ koncipirane su kao razmena kvalitetnih filmova manje prepoznatih autora koji su imali zapažen uspeh na festivalima, ali nisu uspeli da dođu do distribucije u partnerskim zemljama.
Ono što spaja filmove jeste i tematski fokus na unutrašnje pretnje sa kojima se suočavamo u Evropi, kao što su uspon desnice, populizam i izazovi oko identiteta i stigmatizacije.
Četiri pozvana reditelja i njihovi filmovi putovaće u Češku, Srbiju, Rumuniju i Holandiju. Srbiju predstavlja Marta Popivoda sa njenim nagrađivanim dokumentarnim filmom Pejzaži otpora, koji prati dvostruku priču Sonje Vujanović, inače bake koautorke dokumentarca Ane Vujanović, koja se u navečerju Drugog svetskog rata pridružila komunističkoj partiji kako bi se borila protiv fašizma, usled čega je odvedena u koncentracioni logor Aušvic koji je preživela i to kao vođa pokreta otpora, a sa druge strane priču same Marte Popivode koja to iskustvo odražava u današnjici.
U Beogradu su gostovali reditelji iz Češke – Adam Koloman Ribanski i iz Rumunije – Valentin Urzićanu, koji su nakon projekcije svojih filmova imali prilike i da razgovaraju sa publikom.
Nakon poslednje projekcije u okviru trodnevnog festivala, održan je razgovor na temu „Pejzaži otpora: Kako danas promišljamo i delujemo antifašistički”, koju je vodila sociološkinja Irena Pejić. Ona je temu približila pitanjem: „Godinama, čak decenijama, ekstremna desna politička opcija je ne samo u usponu, već je ušla u sve javne i medijske sfere i čak je ušla u najviše političke institucije širom Evrope. Kako danas deluje antifašizam?”
lj.z.
