Izložba „Branimir Ćosić: umetnički otisci“ biće otvorena u četvrtak, 21. decembra u 16 časova u Muzeju Jovana Cvijića.
Branimir Ćosić je rođen 1903. godine u mestu Štitar nadomak Šapca. U Osnovnu školu je krenuo u Kraljevu, a 1914. godine sa majkom došao u Beograd gde je završio četvrti razred Osnovne škole „Savinac“. Nakon oslobođenja Beograda, upisao je Treću gimnaziju, ali je 1921. godine, obolevši od tuberkuloze, bio prinuđen da napusti školu i da ode u Dubrovnik na lečenje. Po povratku u Beograd maturirao je u Drugoj muškoj gimnaziji 1922. godine. Počeo je da studira prava, ali je ubrzo napustio studije i zaposlio se kao korektor u „Novom listu“. Zatim je, 1923. godine upisao književnost na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Tri godine kasnije upisao se na Univerzitet u Lozani gde je slušao predavanja iz opšte istorije, istorije umetnosti i sociologije. Sa beogradskog Filozofskog fakulteta ispisao se 1927. godine, kada započinje studije na Fakultetu za književnost Univerziteta u Parizu. Nijedne započete studije nije završio, a novinarsku karijeru kasnije je nastavio u „Politici“ i „Pravdi“, u kulturnoj rubrici.
Ćosićeva borba sa bolešću započela je krajem 1922. godine. Tada je otišao u sanatorijum Topolšica u blizini Velenja u Sloveniji. Od 1930.do 1933. godine Ćosić je, sa prekidima, ponovo boravio u sanatorijumu Topolšici. Nameravao je da se oženi Milicom Zorić, koju je upoznao u sanatorijumu, gde su se oboje lečili. Godine 1933. pušten je iz sanatorijuma kao potpuno izlečen. Međutim, bolest se ponovo vratila i Ćosić je preminuo 29. januara 1934. godine u Beogradu.
Ćosić je objavio više pripovedaka i romana. Prvi roman „Vrzino kolo“ objavljen je 1925. godine, a 1927. godine objavljen je roman „Dva carstva“. U njegovom opusu posebno mesto zauzima knjiga „Deset pisaca – deset razgovora“ (1931), dok se roman „Pokošeno polje“ (1933) smatra za Ćosićevo najzrelije delo.
Izložba se realizuje u okviru obeležavanja 120 godina od rođenja pisca.
lj.z.
