Da li je Dubrovnik ikada bio srpski? Pojavili su se dokazi da je to zaista bio slučaj…
Objavljen je statistički deo kalendara „Dubrovnik“ u kojem su, pored podataka o broju stanovnika u Dubrovniku i pripadajućim naseljima, između ostalog može videti i izjašnjavanje kojim jezikom se govorilo u kući.
Na pitanje koji jezik govore u kući, 9713 Dubrovčana se izjasnio da je to srpski jezik, 716 talijanski, 384 mađarski, 285 nemački, 52 češki, 19 slovenski, šest poljski i dvoje ruski jezik. Dubrovnik je (sa naseljima Gruž-Lapad, Brgat Gornji, Brgat Donji, Grbavac, Martinovići, Makoše, Buići, Petrača, Čelopeci, Čibača, Brašina, Zavrelje, Soline i Plat) po popisu iz 1890. godine imao 11.177 stanovnika. Od tog broja najveći broj su činili katolici (10.327), pravoslavnih je bilo 546, evangelista 221, Jevreja 79, muhamedanaca dva i jedan unijat, te jedan stanovnik bez verskog opredeljenja.
Kalendar „Dubrovnik“ (ovaj broj je izašao 1897. godine, a za narednu 1898. godinu), štampan je na latinici i bavio se književnošću, istorijom, kulturom i politikom, a uređivao ga je u periodu od 1897-1903. godine Antun Fabris (1864-1904), dubrovački Srbin katolik. Fabrisovi saradnici na kalendaru bili su mnogi tamošnji ugledni Srbi katolici: Andra Murat, Dum Ivan Stojanović (1829-1900), Marko Car (1859-1953), Vid Vuletić Vukasović (1853-1933).
Dubrovački kalendar 1898
(Izvor: Poreklo)
