Čuveni komad Ljubomira Simovića „Čudo u Šarganu“, koji je prvi put postavljen na scenu 1974. godine u režiji Mire Trailović, bavi se temama surovosti i patnje, kao i duboko usađenim uverenjem da je stradanje neminovno.
Grupu moralno posrnulih likova koji su okupljeni u kafani „Šargan“, a izgubljeni na periferiji i grada i sveta, oživeće ponovo na sceni Jagoš Marković: njegovo „Čudo“ uveliko se sprema u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, a premijera se najavljuje za april.
Simovićeva drama pruža priliku da shvatimo uzroke surovosti, ali i da se zapitamo da li je začarani krug patnje i potrebe da je nanosimo drugima, moguće prekinuti. U velikom ansamblu su Anita Mančić, Sanja Marković, Nenad Jezdić, Boris Isaković, Nebojša Dugalić, Tamara Dragičević, LJubomir Bandović, Jovana Belović, Marko Janketić, Miodrag Dragičević, Miloš Samolov, Aleksej Bjelogrlić i Slobodan Tešić. Reditelj potpisuje i scenografiju, kostimograf je Lana Cvijanović, a za scenski govor zadužena je LJiljana Mrkić Popović.
lj.z.
