U petak, 14. oktobara u 18 sati biće održano još jedno druženje sa pločama u okviru ciklusa Zlatne godine u tribinskoj sali Doma omladine Beograda.
Na programu su : Velvet Underground – “Velvet Underground” (1967) i Lou Reed – “Transformer” (1972). Ploče donose: Žikica Simić i Dragan Ambrozić
Predstavljamo neke od najvažnijih stranica i najboljih albuma popularne muzičke istorije! Ovoga put se, krajnje privatno, bavimo pločama koje vole Žikica Simić i Dragan Ambrozić!
Osamdeset je godina od rođenja Lou Reeda, te predstavljamo: Lou Reed specijal!
Velvet Underground – “Velvet Underground” (1967)
Jedna od najznačajnijih ploča u istoriji rokenrola, prvi album njujorškog sastava Velvet Underground, pokazao je da je moguće spojiti avangardnu umetnost i gitarsku muziku, tako da daju novi, do tad nečuveni kvalitet. Ne samo to – vođeni pre svega kreativnim tandemom Lou Reed / John Cale, pod zaštitom Andy Warhola kao mentora, oni su joj dali moća da progovori o stvarnom životu: po prvi put je ona svedočila o mračnoj strani grada, i gubitnicima svih vrsta. Remek delo koje i dalje insipriše ljude da prave svoje bendove.
Lou Reed – “Transformer” (1972)
Ključni album za razumevanje njujorškom potkuturnog milje sa početka sedemdesetih, koji je u mnogo čemu bio preteča mnogih savremenih umetničkih i društvenih pokreta. “Transformer” je etablirao Lou Reeda kao solo autora i u punom sjaju demonstrirao njegovu sposobnom pisanja “kratkih priča”, po čemu je ostao upamćen. Uz malu pomoć producenta Davida Bowiea, usput je lansirao kemp estetiku kao estetiku koja donela novu umetničku oštricu unutar rok kulture. Album koji je uveliko bio ispred svog vremena, po fluidnoj seksualnosti i temama kojima se bavio, jednako uzbudljiv sad, kao i pre tačno pola veka.
lj.z.
