Dana 2. jula tekuće godine, na javnoj raspravi i javnoj prezentaciji Nacrta izmene i dopune plana generalne regulacije za naseljeno mesto Loznica održanoj u skupštinskoj sali Grada Loznice, građani Loznice i verni narod bili su u prilici da čuju izlaganja predlagača plana, kao i primedbe koje se odnose na predložena rešenja (odlomci sa javne prezentacije mogu se videti na linkovima ispod saopštenja).
Na zaprepaštenje i ogorčenje vernih Lozničana, ali i svih drugih vernika Eparhije šabačke, Odeljenje za planiranje i izgradnju Grada Loznice unelo je u Nacrt izmene i dopune plana predloge kojima se direktno ugrožava i skrnavi sakralni prostor crkvene porte hrama Pokrova Presvete Bogorodice u Loznici. Nacrtom se atakuje na tri dela crkvene porte i to: jedan deo se oduzima za javnu površinu-parking, drugi za tzv. javnu površinu za sport i rekreaciju (sadašnje rukometno igralište koje koristi Osnovna škola „Anta Bogićević“ iz Loznice uz saglasnost Eparhije šabačke) i treći deo za prilazni put za nelegalno podignuti objekat na crkvenom zemljištu. Na ovaj način, pomenutim izmenama Plana generalne regulacije, priprema se teren za buduću eksproprijaciju to jest oduzimanje, od strane grada Loznice, crkvene porte koja je privatna svojina Eparhije šabačke Srpske Pravoslavne Crkve zakonito upisana u katastar nepokretnosti. Naglašavamo da je crkvena porta Pokrovskog hrama, u okviru koje je i šanac iz Prvog srpskog ustanka kao svedočanstvo herojske pobede naših predaka nad Turcima u čuvenom Boju na Loznici, zakonom zaštićena kao kulturno dobro-spomenik kulture (Loznički grad) i shodno tome, po zakonu, „nosioci prava, obaveza i odgovornosti u pogledu korišćenja, upravljanja i raspolaganja spomenikom kulture… nemaju pravo da koriste i upotrebljavaju spomenik kulture u svrhe koje nisu u skladu sa njegovom prirodom, namenom i značajem“.
Posebno je skandalozno to što deo porte namenjen za tzv. javnu površinu za sport i rekreaciju podrazumeva i prateće sadržaje, odnosno prostore navedene u samom Nacrtu (na primer sauna, solarijum, ugostiteljski objekat i slično). Uvredljivo je i ponižavajuće za svakog pravoslavnog Srbina da se sportske aktivnosti sa pratećom infrastrukturom, potencijalnim saunama, svlačionicama, tuševima i tako dalje, odvijaju na zemlji natopljenoj krvlju srpskih ustanika, u sveštenoj crkvenoj porti koju stari Lozničani nazivaju još i Bogorodični vrt. Prenamenom parcele na kojoj se nalaze porta i hram Pokrova Presvete Bogorodice, od strane Odeljenja za planiranje i izgradnju Grada Loznice, otvaraju se vrata urušavanju nacionalne kulturne baštine, potire se kultura sećanja, profaniše se stratište koje ima memorijalni značaj i vrši diskriminacija Srpske pravoslavne crkve kojoj se onemogućava da nesmetano vrši svoju liturgijsku i misionarsku delatnost u prostoru porte i hrama koji joj, po zakonu, pripadaju. Takođe, ovakvim postupcima otvara se mogućnost da se i u drugim mestima, na sličan način, otima i otuđuje crkvena imovina.
Važno je napomenuti da je inicijativa za ove skandalozne predloge Nacrta izmene i dopune plana došla sa sastanka na kome su prisustvovali predstavnici Gradske uprave, Odeljenja za planiranje i izgradnju i Osnovne škole „Anta Bogićević“, svi osim zakonitog vlasnika crkvene parcele Eparhije šabačke čiji predstavnici nisu bili ni pozvani na ovaj sastanak. Sastanak se održao za vreme mandata prethodnog gradonačelnika Loznice gospodina Vidoja Petrovića, inače nosioca tri visoka odlikovanja Srpske Pravoslavne Crkve: Ordena Svetog Save III stepena, Ordena Svetog kralja Milutina i Ordena Svetog Vladike Nikolaja. Iznenađujuće je i za čuđenje to da je gospodin Petrović, kao vernik koga je Srpska Pravoslavna Crkva istakla kao primer drugim vernicima „za njegov rad i nesebičnu žrtvu za svoju Pravoslavnu Crkvu, a posebno za Eparhiju šabačku“, dopustio da ovi protivzakoniti i anticrkveni predlozi uđu u Nacrt izmene i dopune plana generalne regulacije.
Eparhija šabačka će nastaviti, koristeći sva raspoloživa zakonska i institucionalna sredstva, da odlučno brani svoju imovinu, imovinu Srpske Pravoslavne Crkve, od nezakonitog otuđivanja jer je na to obavezuju ne samo Ustav Srpske Pravoslavne Crkve i crkveni kanoni, već i zaveštanja ktitora i priložnika koji su svoju imovinu ostavljali Crkvi da ona sa njom raspolaže i upotrebljava je u bogoslužbene, misionarske i dobrotvorne svrhe. Stoga, zahtevamo od gradskih i državnih vlasti da iz Nacrta izmene i dopune plana uklone sve predloge koji su na štetu Pokrovskog hrama i njegove porte a verni narod Loznice i Eparhije šabačke pozivamo da ne dopuste ovo javno otimanje crkvenih svetinja.
Ne damo svetinje!
Ne damo portu Pokrovskog hrama – Bogorodični vrt!
Kancelarija Episkopa šabačkog
1. Ne može se profanisati svetost crkvene porte Pokrovskog hrama u Loznici
2. Oduzimanjem privatne svojine Crkve legalizuje se uzurpacija njenog crkvenog poseda
3. Nedopustivo je u porti hrama graditi saune, solarijume i ugostiteljske objekte
4. Promenom urbanističkog plana direktno se utiče na sudski spor između države i Eparhije šabačke
5. Ne može se devastirati crkvena porta kao zaštićeno kulturno dobro i stratište našeg naroda
6. Nad Srpskom Pravoslavnom Crkvom i vernicima u Loznici vrši se diskriminacija i krši zakon
7. Nedopustiv je pokušaj da se legalizuje nezakonita gradnja na samoj zidini šanca
8. Stari loznički grad kao spomenik kulture mora biti u celosti sačuvan u trenutnom obimu i obliku
9. Eparhija šabačka nije bila upoznata o inicijativnom sastanku za prenamenu porte Pokrovskog hrama
Popularno sad
