Svetozar Cvetković i Sergej Loznica laureati nagrade „Aleksandar Lifka“

Ovogodišnji dobitnici nagrade „Aleksandar Lifka“ koje dodeljuje 32. Festival evropskog filma Palić za izuzetan doprinos kinematografiji su ukrajinski reditelj Sergej Loznica, u kategoriji inostranih umetnika i glumac Svetozar Cvetković, u kategoriji domaćih stvaralaca.

Festival evropskog filma Palić ove godine biće održan po 32. put od 19. do 25. jula na Paliću i u Subotici.

Nagrade će biti lično uručene laureatima – Sergeju Loznici na svečanom otvaranju festivala 19. jula, a Svetozaru Cvetkoviću 20. jula, na Letnjoj pozornici na Paliću.

Sergej Loznica rođen je 1964. godine u gradu Baranoviči u SSSR-u (danas u Belorusiji), a odrastao je u Kijevu u Ukrajini. Diplomirao je primenjenu matematiku 1987. godine na Kijevskom politehničkom institutu. Od 1987. do 1991. radio je kao naučnik u Kijevskom institutu za kibernetiku, specijalizujući se za istraživanje veštačke inteligencije. Godine 1997. završio je studije na Državnom institutu za kinematografiju (VGIK) u Moskvi. Sergej Loznica se bavi filmom od 1996. godine, a do sada je režirao 28 dokumentarnih filmova koji su osvojili brojne nagrade, kao i pet igranih filmova, stoji u obrazloženju nagrade.

Njegov dugometražni igrani debi, film „Moja radost“ (2010), premijerno je prikazan u glavnoj konkurenciji festivala u Kanu. Njegovi filmovi – i igrani i dokumentarni – nagrađivani su najznačajnijim priznanjima, među kojima je FIPRESCI nagrada na Kanskom festivalu za film „U magli“ 2012. godine, nagradu za najboljeg reditelja u programu Izvestan pogled u Kanu za igrani film „Donbas“ 2018. godine. Specijalnu nagradu žirija dobio je u Kanu za film „Babin Jar. Kontekst“ 2021. godine, kao i IDFA nagradu za najbolji film za „Gospodin Landsbergis“ iste godine, pored brojnih drugih međunarodnih priznanja.

Svetozar Cvetković rođen je 1958. godine, diplomirao je 1980. godine glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu u klasi prof. Ognjenke Milićević. Ansamblu pozorišta Atelje 212 priključio se 1981. godine gde je bio do oktobra 2023. zaposlen kao glumac. U pozorištu Atelje 212 kao i drugim scenama u zemlji ostvario je preko 70 značajnih uloga u modernom pozorišnom repetoaru sa najznačajnijim rediteljima domaće pozorišne scene.

Igrao je u preko 100 dugometražnih filmova, TV serija, TV drama, koje su uglavnom producirane u bivšoj Jugoslaviji i Srbiji, dok su neke rađene u inostranstvu. Radio je sa filmskim rediteljima koji su bitno uticali na profil jugoslovenske kinematografije – Dušanom Makavejevim („Montenegro“, “Manifesto”, “Gorila se kupa u podne”), Živojinom Pavlovićem (“Na putu za Katangu”, “Zadah tela”, “Dezerter”, “Država mrtvih”), Stoletom Popovim (“Srećna Nova ’49”, “Tetoviranje”), Goranom Paskaljevićem (“Vreme čuda”, “Tango Argentino”) , Mišom Radivojevićem (”Ni na nebu ni na zemlji”, “Buđenje iz mrtvih”, “Odbačen”, “Kako su me ukrali Nemci”), Aleksandrom Petkovićem (“Hajduk”), Goranom Markovićem (“Turneja”, “Falsifikator”, “Mnoštvo i manjina”, “Delirijum tremens”) kao i sa nekim značajnim svetskim autorima i autorima iz tzv. okruženja kao što su Franko Rosi, Enki Bilal , Goran Rebić , Srđan Vuletić , Dimitri de Klerk.

Za svoj glumački rad na filmu dobio je najviša priznanja u domaćoj kinematografiji u na festivalima u Nišu, Sopotu, Novom Sadu. Dobio je nagradu, Grand Pri za najboljeg glumca na festivalu u Magdeburgu za film „Gorila se kupa u podne“ 1994. kao i nagradu po izboru kritike za najboljeg glumca u Hjustonu za film „You go to my head” 2017. godine. Dobitnik je „Sterijine nagrade za životno delo“ 2025. u Novom Sadu kao i nagrade Pavle Vujisić za celokupni doprinos glumačkoj umetnosti 2024 u Nišu. Član je EFA – Evropske Filmske Akademije.

- Advertisement -