Izložba „Uputstvo za upotrebu“ umetnika Nikole Markovića biće otvorena od 18. aprila do 18. maja u Likovnoj galeriji Kulturnog centra Beograda.
„Uputstvo za upotrebu“ je ciklus radova nastao iz unutrašnje potrebe umetnika da, kroz prizmu položaja radnika i uopšte prava zaposlenih kod nas, problematizuje fenomen “savremene” eksploatacije.
Izložba u Likovnoj galeriji Kulturnog centra Beograda se sastoji iz serije od dvadeset slika manjeg formata (50x50cm), rađenih u tehnici akrilik na platnu, prostorne instalacije u vidu velike pelene-ležaljke naslovljene „Radnička klasa na zasluženom odmoru“, i video rada pod nazivom „(Ne“)zvanična verzija“, koji je nastao na osnovu autentičnih izjava radnika. Integralni deo ovih slika predstavlja i prateći tekst.
Uputstvo za upotrebu / Foto: Nikola Marković
Ciklus radova „Uputstvo za upotrebu“ u fokus stavlja pitanja iz domena (z)gaženog dostojanstva ─ kako ličnog (radničkog) tako i kolektivnog, pa i nacionalnog. Uranjajući u realnost „neoliberalizma“, u kom ljudi postaju šrafovi, Marković pokušava da taj proces učini reverzibilnim time što će, bar na reprezentacijskoj ravni, osvetljavajući okolnosti pod kojima je ova neprirodna rokada postala moguća, ponuditi uslove pod kojima bi šrafovi ponovo mogli postati istorijski subjekti, odnosno uspravni i dostojanstveni ljudi i građani.
Kao prilično usamljen primer bavljenja ovom temom, u zemlji gde kultura pamćenja u sebi po pravilu sadrži i element katastrofe zaborava i svest o tome kako snove o jednakosti, slobodi, solidarnosti, bratstvu ovde danas malo ko sanja ─ izložbu „Uputstvo za upotrebu“ umetnika Nikole Markovića možemo čitati, odnosno posmatrati, i kao svojevrstan apel i poziv na dostojanstvo.
Treći beogradski simpozijum o nastavi istorije
Autor za vizuelno polazište uzima upravo najekstremniji primer – to što se radnicima/cama preporučuje da nose pelene kako ne bi gubili dragoceno vreme čestim odlascima u toalet. „Krenuvši od uputstva za upotrebu pelena za odrasle, gde postoje varijante Dok osoba može da stoji i Kada osoba ne može više da stoji, reč osoba sam zamenio sa radnik/ca, pa je rezultat zamene: Dok radnik/ca može da stoji i Kada radnik/ca ne može više da stoji. Takođe postoje dve verzije, uputstvo u formi slike za muškarca i za žene. Na slikama (pretežno za žensku verziju uputstva) može se uočiti i kako dimenzije i oblik pelena ne odgovaraju anatomiji i godinama tela koje ih nosi. To stvara groteskni osećaj situacije, ali i ostavlja prostor za neka potencijalno drugačija tumačenja“, ističe Nikola Marković.
Drugi pravac u kome se projekat razvijao je pravljenje nove vrste brenda – radničkih pelena „Prol et”. Na samom pakovanju tog novog brenda, tekst radničke pelene je pored srpske (ćirilično – latinične) verzije, ispisan i na jezicima onih zemalja iz kojih uglavnom dolaze, već pomenute, „strane investicije” (kineski, korejski, italijanski, turski, nemački, ruski, engleski, itd.).
Popularno sad
Svideće vam se
