„Onomatopeja pucanja“ – ambijentalna instalacija u Salonu MGB
Ambijentalna zvučna instalacija Žarka Aleksića „Onomatopeja pucanja“ biće postavljena u Salonu Muzeja grada Beograda od petka 29. marta u 19 časova.
“Onomatopeja pucanja” nastavak je umetničko istraživačkog projekta “Režim Snova” Žarka Aleksića koji je realizovao za Nagradu “Dimitrije Bašičević Mangelos” 2020. godine, a koji ispituje kako medijske slike utiču na naša mentalna stanja. Ovaj rad tematizuje na koji način se pripadnici generacija koje su stasavale devedestih godina ne dovoljno stare da učestvuju u ratu, ali ipak dovoljno stare i svesne da budu izložene sistematskom strahu koji prouzrokuje puzajuću traumu i anksioznost vidljivu u svakodnevnom ponašanju, nose sa povećanom količinom stresa.
“Pucanje po šavovima” u KC Grad
U pripremnoj fazi rada korišćen je metod intervjua, koji je povoljan za kvalitativna istraživanja i sakupljanje podataka, ali i takozvani metod semplovajna iskustva kojim može da se bliže i eksplicitnije specifikuje iskustvo. Žarkovi sagovornci/e su prijatelji/ce sa kojima je odrastao, a ključni deo razgovora i reminiscencija na detinjstvo bilo je pitanje da u mikrofon probaju da proizvedu zvukove kojim su oni sami oponašali vatreno oružje koje su koristili tokom „igre“ rata.
Postavka se sastoji iz zvučne arhive koja broji 22 zvučna zapisa podražavanja pucnja iz različitog vatrenog oružja raspoređenih u prostoru tako da čine apstraktno bojno polje, neku vrstu simualcije vojnog trenažnog kompleksa koji indukuju klaustrofobiju. Posmatrači koji prolaze kroz site-specific instalaciju tvore koreografiju duha koji luta kroz artificijalne predele imaginacije uslovljeni auditivnim stimulisima aktiviranim i zapamćenim kroz kolektivno medijsko bombardovanje ratom tokom perioda sazrevanja.
Međutim, ovde tema nije rat, već blagi oblik kolektivnog posttraumatskog stres sindorma koji se kroz mešanja dva naizgled isključiva pojma „igra“ i „rat“ stapa u svepristutnu anskisoznost.