Film „Nevini“ koji je osvojio Cesar nagradu, francuski pandan nagardi Oskar za najbolji originalni scenario, a glumici Noemi Merlan doneo istu nagradu za najbolju sporednu ulogu od danas je na velikom platnu domaćih bioskopa.
Popularni francuski reditelj, scenarista i glumac Luj Garel iznosi donekle autobiografsku priču.
Intrigantan film „Nevini“ od sutra je na redovnom repertoaru bisokopa, a o filmu reditelj Luj Garel (Louis Garrel) navodi:
„Odmah u početku imali smo ideju o majci koja se udaje u zatvoru. To je majka koja, zbog ljubavi, unosi intrigantni element u poprilično “normalnu” porodicu koja se strogo pridržavala zakona. I tu dolazi do konflikta.“
Priča prati Abel koji poludi kada sazna da se njegova šezdesetogodišnja majka Silvi sprema da se uda za čoveka koji je u zatvoru. Uz pomoć svoje najbolje prijateljice Klemans, on čini sve kako bi je zaštitio, a ali susret sa Mišelom, njegovim novim očuhom, nudi neku novu perspektivu.
Film je donekle inspiriran pričom o Garelovoj majci Brižit Si (Brigitte Sy) koja je držala radionice u zatvorima u Francuskoj i 2010. godine snimila svoj prvi dugometražni film “Free Hands” na temu gde se njen lik zaljubljuje u zatvorenika i udaje se za njega. S takvom sličnom scenom započinje i film Nevini.
„Priča o tom braku je iz perspektive sina. Međutim, kad se moja majka udala u zatvoru, meni je bilo 18 godina i nisam prisustvovao ceremoniji. Na neki način ovim filmom to ispravljam – upadam na njeno venčanje. Početna tačka je stvarna priča o mojoj majci: ona se udala u zatvoru, a ja sam se slagao s očuhom koji mi je otvorio vrata sveta kojeg do tada nisam poznavao.“
Jednu od uloga tumači i popularna francuska glumica Noemi Merlan (Noémie Merlant) koja je nakon filma “Pariz: Ljubavna priča” iz 2021. privukla rediteljevu pažnju, a za ulogu u filmu „Nevini“ ovenčana je nagradom Cesar za najbolju sporednu ulogu.
Luj Garel je francuski glumac i reditelj koji je pažnju na sebe skrenuo filmom „Sanjari“ reditelja Bernarda Bertolučija. Od tada je glumio u mnogim ostvarenjima, uključujući i Svakodnevne ljubavi (2005) u režiji njegovog oca Filipa Garela.
lj.z.
